Back Road – Zimbabwe
Afgelopen november (2019) zijn wij op reis geweest in Zambia en Zimbabwe. Tijdens de reis komen we op sommige stukken weg die bijna niet ‘weg’ genoemd kunnen worden. Zo ook deze Back Road in Zimbabwe. Bekijk de video om het te zien en lees eronder over hoe we het ervaren hebben om over deze ‘weg’ te rijden.
Na ons indrukwekkende bezoek aan Mana Pools overnachten we in het plaatsje Karoi. Dit is een klein stadje aan de A1 de doorgaande weg van Harare naar de grens met Zambia bij Chirundu. De komende dagen staat de avontuurlijke ‘Back Road’ langs Matusadona National Park en Lake Kariba op het programma. De weg start iets te noorden van Karoi en loopt dan naar het westen via de zuidkant van Matusadona National Park en de noordkant van Chizarira National Park. Onderweg passeren we de plaatsjes Magunje, Siabuwa en Kamativi op weg naar de A8, de doorgaande weg van Victoria Falls naar Bulawayo.
Het begin
Na onze overnachting in de Twin River Inn Lodge in Karoi gaan we op pad. Eerst nog even in het plaatsje kijken of we nog wat diesel kunnen tanken. Onze Amerikaanse dollars blijven veel waard te zijn, want zonder problemen gooien we de tank vol. Daarna rijden we naar de afslag van de ‘Back Road’.
We verwachten dat het asfalt snel na de afslag zal overgaan in een gravel road. Dat blijkt niet het geval. De eerste kilometers, tot aan Magunje zijn prima asfalt. Daarna stuiten op wegwerkzaamheden en laten we onze bandenspanning teruglopen. Er wordt hard gewerkt om de asfaltweg verder door te trekken naar het westen. Het is uiteindelijk de bedoeling dat de hele ‘Back Road’ wordt geasfalteerd. Dat gaat nog wel even duren denken wij. We rijden kilometerslang op een ‘weg’ die langs de wegwerkzaamheden loopt. Na we bouwwerkzaamheden rijden we verder op gravel.
Uitgestrektheid en droogte
We rijden door uitgestrekte vlaktes die in vroeger tijden dienst deden als akkers voor de landbouw. Vandaag de dag zijn de akkers verlaten en worden niet meer onderhouden. Op hier en daar een klein hoekje na voor de lokale bevolking. Je ziet aan alles dat in deze omgeving intensieve landbouw heeft plaats gevonden. Oude verlaten graansilo’s en boerderijen tonen aan hoe hoog de landbouw productie hier moet hebben gelegen. Na de landonteigening in 2000 is de landbouw grotendeels verdwenen. Gelukkig horen we onderweg verhalen dat er langzamerhand weer boeren terugkeren om hun bedrijf op te pakken.
Na ruim 100 kilometer arriveren we bij de Sanyati rivier. Een grote rivier die vanuit de hooglanden naar Lake Kariba stroomt. De laatste kilometers voor Lake Kariba vormt de rivier de oostelijke begrenzing van Matusadona National Park. Vanaf de hoge éénbaans brug over de rivier kijken we uit op de goudzoekers die in de rivierbedding hun geluk beproeven. Door de droogte staat het waterniveau erg laag, maar als het water in de regentijd stijgt dan moeten de goudzoekers hun pogingen staken. Maar te hopen dat ze voldoende goud vinden om de regentijd door te komen. Dichtbij de brug is een campsite, maar die wordt op dit moment alleen gebruikt door goudzoekers.
De volgende dag vervolgen we onze weg naar Lake Kariba. We rijden door een prachtig gebied. Soms bergachtig met mooie vergezichten en soms over grote vlaktes. Vanwege de droogte is de weg prima te berijden. Hier en daar is de weg wat slecht met grote kuilen en mul zand en af en toe hebben we een lastige steile passage. De aanhoudende droogte laat zijn sporen na, want in de rivieren die we onderweg passeren over hoge bruggen staat opvallend weinig water.
Potholes
Vanaf Magunje hebben we continue op gravel road gereden. Nu, na 220 kilometer bereiken iets ten zuidwesten van Sijarira Forest Area de asfaltweg naar Binga, aan Lake Kariba. Het voelt heel comfortabel om weer asfalt onder de banden te hebben. Al moeten we wel goed opletten voor mega potholes. Het plezier is van korte duur, want na 10 kilometer slaan we af naar Lake Kariba en rijden weer over gravel road.
In de loop van de middag arriveren we bij Maabwe Bay Camp. Dit kamp ligt verscholen op een landtong in Lake Kariba. We worden allerhartelijkst ontvangen door Margot en Richard, de eigenaren van een stukje paradijs op aarde. Een absolute aanrader om te bezoeken.
Jammer genoeg moeten we na 1 nacht al weer verder. We rijden een mooie route terug naar de ‘Back Road’. Het wegdek is weer van asfalt, maar heeft nog steeds flinke potholes. Al kronkelend door de bergen, bereiken we de A8 die loopt van Victoria Falls via Hwange naar Bulawayo. Het eindpunt van onze avontuur over de ‘Back Road’.
Beste reistijd
De ‘Back Road’ is een avontuurlijke route die aan het begin en einde over asfalt gaat. Het grootste gedeelte, ruim 220 kilometer, gaat over gravel roads die doorgaans goed begaanbaar zijn. Er zijn een paar slechte stukken, maar die zijn in het droge seizoen met een goede 4×4 prima te doen. In de regentijd is het een ander verhaal en zal de ‘Back Road’ slecht toegankelijk zijn. Minimaal twee 4×4 auto’s in konvooi is dan een vereiste. Onderweg passeert u een paar plaatsjes, maar verwacht geen winkels en bezinestations. Zorg ervoor dat u voldoende water, eten en brandstof aan boord heeft, voordat u aan de ‘Back Road’ begint. Goed voorbereid kan het avontuur beginnen!
Uw individuele safari, op maat gemaakt